Len produkujemy jak Francja, zarabiamy dziesięć razy mniej

Łukasz Staśkiewicz

Z pierwszej dwudziestki największych światowych producentów lnu Białoruś sprzedaje len po najniższych cenach. Dlaczego nie jest on źródłem dużego dochodu?

W pierwszym kwartale tego roku białoruskie fabryki lnu otrzymają na modernizację ponad 20 milionów dolarów. Pieniądze rozdzieli Bank Rozwoju Białorusi. Wykorzystując środki tego banku władze starają się uczynić branżę bardziej efektywną.

Len podobnie jak nawozy potasowe stanowi unikalny zasób Białorusi. Dlaczego nie udaje się uzyskiwać dużych korzyści z pól lnu ?

Na początku lat 90. światowym liderem w uprawie lnu i produkcji tkaniny lnianej  był Związek Radziecki. W 1991 roku z gruntów Rosji, Białorusi, Ukrainy i krajów bałtyckich otrzymywano ponad 300 tysięcy ton tkanin lnu. Po rozpadzie ZSRR pierwsze miejsce zajęły Chiny. Białorusi udało się utrzymać w czwórce największych światowych producentów pomimo spadku produkcji, która trwała aż do połowy pierwszej dekady XXI wieku.

W 1992 roku, jak pokazują dane Organizacji Narodów Zjednoczonych do spraw Wyżywienia i Rolnictwa (FAO), na Białorusi wyprodukowano 60,7 tysiąca ton włókna lnu, w 1996 roku 49 tysięcy ton, a w roku 2001 i 2006 około 30 tysięcy ton. Przez ostatnie sześć lat roczna produkcja włókna lnu utrzymuje się w przedziałach 45-50 tysięcy ton. Ta wielkość pozwala Białorusi pozostać wśród liderów na rynku światowym.

Najwięksi światowi producenci włókna i sznurka lnianego w 2011 roku

Niestety posiadając unikalną przewagę nad większością państw Białoruś nie była w stanie tego odpowiednio wykorzystać.

Do dwudziestki największych eksporterów włókna lnianego Białoruś dołączyła w 1998 roku. W 2009 według wielkości sprzedaży Białoruś zajęła piąte miejsce zaraz za Francją, Belgią, Egiptem i Holandią.

W latach 2010-2011 Republika Białoruś stała się trzecim państwem na świecie pod względem eksportu włókna lnianego ustępując jedynie Francji i Belgii. Ale jak widać z poniższej tabeli, w 2011 roku różnica pomiędzy dochodami z eksportu włókna lnianego jakie uzyskała Francja i Białoruś, różniła się prawie dziesięciokrotnie na korzyść Paryża. Z pierwszej dwudziestki światowych eksporterów włókna lnianego Białoruś sprzedaje len po najniższych cenach.

Najwięksi światowi eksporterzy włókna i sznurka lnianego w 2011 roku

Ta różnica wynika z niskiej efektywności przetwarzania surowców. Z powodu zacofania technologicznego fabryki lnu na Białorusi wciąż produkują znaczące ilości krótkiego włókna lnianego, na które jest mniejsze zapotrzebowanie na rynkach światowych.

W latach 2003-2007 na badania nad wydłużeniem włókien lnu i zwiększeniem produkcji  państwo przeznaczyło 1,5 miliarda rubli. W latach 2008-2012 kolejne 9 miliardów rubli.

Nie mniej jednak potencjał w tej branży jest bardzo duży. Jeśli udałoby się zrealizować plany unowocześnienia produkcji to państwo nie musiałoby opierać swej gospodarki jedynie na przemyśle petrochemicznym i wydobywaniu potasu.

Międzynarodowi eksperci przewidują, że świat czeka niedobór odzieży: zasoby naturalne (wełna, bawełna, len) są ograniczone, a produkcja większości tkanin syntetycznych zależy od cen ropy naftowej. Białoruś mogłaby sporo zarobić.

Na podstawie belaruspartisan.org

Aktualna ocena artykułu: 5

Oceń artykuł: